Prawdopodobnie zostaÅ‚a zaÅ‚ożona w drugiej poÅ‚owie XIV wieku (być może lokowana na prawie magdeburskim przez Kazimierza Wielkiego). W 1448 r. należaÅ‚a do Henryka Kamienieckiego. Pierwotnie nazywaÅ‚a siÄ™ Kaltborn (1426 r.), Kaltborna (1427 r.), Caldbornia (1455 r.), Calbornya (1462 r.). Obecne brzmienie Kombornia uzyskaÅ‚a w XVI wieku. W 1515 r. wieÅ› liczyÅ‚a 22 Å‚any kmiece, posiadaÅ‚a mÅ‚yn i karczmÄ™; osada należaÅ‚a wtedy do Kamienieckich. W latach trzydziestych XVI wieku nabyli jÄ… Bonerowie, później zaÅ› Firlejowie. Po nich jakiÅ› czas KomborniÄ™ dziedziczyÅ‚ JÄ™drzej Rap, potem byÅ‚a w rÄ™kach Tarnowskich. Od nich przeszÅ‚a w posiadanie Antoniego Ustrzyckiego, nastÄ™pnie StanisÅ‚awa Wierzbowskiego. Z kolei tytuÅ‚em darowizny miejscowość znalazÅ‚a siÄ™ w rodzinie UrbaÅ„skich: najpierw Ignacego z Urbanic, stolnika przemyskiego (1735-1775), później Adama, stolnika sanockiego (1775-1803), StanisÅ‚awa (1803-1833) i Feliksa, od którego nabyÅ‚ KomborniÄ™ Piotr Tchórznicki. Od niego w spadku przeszÅ‚a wieÅ› na wÅ‚asność Marii z UrbaÅ„skich Szeliskiej. Zbudowany we wsi w XV wieku drewniany koÅ›cióÅ‚ w 1624 r. zostaÅ‚ zniszczony przez Tatarów. BudowÄ™ kolejnej modrzewiowej Å›wiÄ…tyni, fundacji Piotra Firleja, kasztelana kamienieckiego, ukoÅ„czono w 1636 r. ZostaÅ‚a ona rozebrana po tym, jak w 1932 r. wzniesiono obecnie istniejÄ…cy, murowany koÅ›cióÅ‚, do którego przeniesiono część XVIII-XIX-wiecznego wyposażenia poprzedniej Å›wiÄ…tyni. W Komborni znajduje siÄ™ zabytkowy zespóÅ‚ dworski z poÅ‚owy XVIII wieku, później jednak kilkakrotnie przebudowywany. Obecnie stanowi on wÅ‚asność prywatnÄ… i poddany zostaÅ‚ gruntownej restauracji. Aktualnie Kombornia liczy 1447 mieszkaÅ„ców.
Szkoła
Plac zabaw
Stadion
KoÅ›cióÅ‚
